-
1 miazga
сущ.• мякоть• пульпа* * *miazg|a♀ 1. размельчённая масса; мезга; месиво ň;skruszyć (zgruchotać) na \miazgaę размозжить; \miazga zębowa анат. пульпа;
2. бот. камбий ♂* * *ж1) размельчённая ма́сса; мезга́; ме́сиво nskruszyć (zgruchotać) na miazgę — размозжи́ть
miazga zębowa — анат. пу́льпа
2) бот. ка́мбий m
См. также в других словарях:
miazga — ż III, CMs. miazgazdze, blm «bezkształtna, spoista masa powstała zwykle na skutek rozbicia, zgniecenia, stłuczenia czegoś» Miazga owocowa. Zbić, rozbić, zgnieść, zgruchotać coś na miazgę. ∆ anat. Miazga zęba a. miazga zębowa «miękka, silnie… … Słownik języka polskiego
